فراتر از راحتی راننده در خودروی مجهز به جعبهدندهی خودکار، تفاوتهای مهمی در عملکرد خودرو با گیربکس دستی یا اتوماتیک وجود دارد. به عنوان مثال، اگر خودروهایی با شرایط فنی یکسان و جعبهدندههای متفاوت داشته باشیم؛ با گیربکسهای دستی میتوان به شتابگیری بهتر و مصرف سوخت کمتر رسید. این موضوع، به وضوح در بروشورهای رسمی خودروسازان برای مدلهای مختلف، اعلام شده است. علاوه بر این، قیمت نهایی و هزینهی تعمیر گیربکسهای دستی هم، کمتر از نمونههای اتوماتیک خواهد بود.
افزایش ایمنی و تمرکز راننده بر جاده، دیگر نکتهی مهم در گیربکسهای اتوماتیک است. با آزاد بودن دستها و قرار گفتن آنها روی فرمان، حواس پرتی راننده برای تعویض دنده، رفع میشود. همچنین، نیازی به درگیر شدن پای چپ برای فشردن پدال کلاچ، نیست. این مزیت، هنگام رانندگی در ترافیک یا عبور از شیبهای تند خارج شهر، اهمیت پیدا میکند.
با توجه به سبک رانندگی و علایق شخصی مالک خودرو، مدلهای مجهز به جعبهدندهی دستی یا اتوماتیک خریداری میشوند. هرچند که محصولات سوپراسپرت و گرانقیمت، مجهز به گیربکسهای اتوماتیک با سرعت بسیار بالا در تعویض دنده هستند، معمولا جعبه دندههای خودکار در مدلهای اقتصادی با کلاس قیمتی پایینتر، کند عمل میکنند. به همین دلیل، بسیاری افراد، خصوصا طرفداران مدلهای اسپرت، نمونههای دنده دستی را ترجیح میدهند تا سرعت واکنش و تسلط بیشتری بر عملکرد فنی خودرو داشته باشند.
امروزه، هنوز محصولاتی پرفروش در بازار جهانی وجود دارند که صرفا با گیربکس دستی فروخته میشوند. به عنوان مثال، نسل جدید هوندا سیویک، در گرانترین نمونه با کد تایپ R، همراه جعبه دندهی خودکار، قابل خرید نیست.